به نقل از «آفتاب»

چرا برخی از والدین دست به تنبیه فرزندان خود می‌زنند؟

تاریخ انتشار: ۱۹ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۷۹۴۹۹

آفتاب‌‌نیوز :

دکتر «محمدنبی صالحی» اظهار کرد: معمولا وقتی والدین یک سری معیارها و انتظارات در ذهن خود دارند و فرزندشان با این معیارها فاصله دارد، ناراحت می‌شوند. بخشی مربوط به رفتار بچه و بخش دیگر آن مربوط به معیارهایی است که در ذهن والدین است و ممکن است خیلی سختگیرانه باشند.

این روانشناس گفت: والدین نباید سعی کنند بچه را تربیت کنند، تنها باید شرایط را برای رشد او فراهم کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

والدین نباید معیارهای خود را به فرزندان دیکته کنند. وقتی بچه از معیارهای والدین فاصله می‌گیرد ممکن است دست به تنبیه او بزنند.

این مدرس دانشگاه ادامه داد: در بخش دیگر شرایط و صفات شخصیتی والدین است که در تنبیه فرزندان تاثیر دارد، والدینی که صفت شخصیتی تکانشی دارند، فرزندان خود را تنبیه می‌کنند. در اصل در تنبیه فرزندان، والدین مقصر هستند.

صالحی تاکید کرد: تنبیه یکی از روش‌هایی است که خیلی سریع جواب می‌دهد، شاید برای همین زیاد از آن استفاده می‌شود. اما ناگفته نماند رویکرد رفتارگرا در روانشناسی، تنبیه را منسوخ می‌داند، خصوصا تنبیه‌های بدنی و جسمی و حتی تنبیه‌های روانی. آنچه مهم است پیامدهای بعد از تنبیه است که در آینده خود را نشان می‌دهد.

وی افزود: کودکانی که سخت تنبیه می‌شوند ممکن است این تنبیه خود را به شکل ناخن جویدن، لکنت، شب ادراری و... نشان دهد. در بزرگسالی نیز این افراد پرخاشگر و تکان‌شگر می‌شوند. پس نتیجه می‌گیریم پیامدهای تنبیه برای آینده فرزندان بسیار زیان بار است.

صالحی گفت: تنبیه‌های فیزیکی و تنبیه‌های روانشناختی و کلامی از انواع تنبیه است. یکی از راه‌های جایگزین به جای تنبیه که معرفی شده است، تقویت منفی است. در تقویت منفی یک محرک آزار دهنده ارائه نمی‌شود، بلکه چیزی که خوشایند است بچه موقتا از آن محروم می‌شود.

این روانشناس افزود: در تنبیه یک محرک آزار دهنده ارائه می‌شود تا رفتار را کاهش دهد، اما در تقویت، بچه در بعضی مواقع طبق نیاز تا اصلاح رفتار خود از بعضی شرایط محروم می‌شود. این یک جایگزین مناسب برای تنبیه است.

این مدرس دانشگاه گفت: در نتیجه می‌توان گفت که تنبیه یک روش منسوخ شده است ولی چون به صورت آنی و لحظه‌ای نتیجه می‌دهد بیشتر از آن استفاده می‌شود ولی تاثیر نامطلوب آن در آینده بسیار زیاد است. این تنبیه در وجود بچه باقی می‌ماند و در آینده، این رفتارها را تکرار می‌کند. در تقویت منفی بچه موقتا از یک امتیاز محروم می‌شود و بعد از اصلاح رفتار، امتیاز گرفته شده، دوباره به او باز می‌گردد.

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: تنبیه فرزندان روانشناس روانشناس کودک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۷۹۴۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

والدین با استقلال‌طلبی نوجوانان مواجهه منفی نداشته باشند

ایسنا/قزوین یک روانشناس گفت: استقلال‌طلبی نوجوانان با جملاتی چون من بزرگ شدم یا با من مثل بچه‌ها رفتار نکنید، ظاهر می‌شود و متأسفانه والدین در برابر استقلال‌طلبی فرزند خود جنگ قدرت به راه می‌اندازند. به والدین توصیه می‌کنم در برابر ویژگی استقلال‌طلبی به فرزند خود فشار وارد نکنند چراکه درنهایت این رفتار والدین باعث باخت آنان می‌شود و شرایط را بحرانی می‌کند.

فاطمه نوری در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: دوران نوجوانی حدفاصل بین کودکی و بزرگسالی و فرصت آماده شدن برای تغییر است، تفاوت‌هایی بین دوران کودکی و نوجوانی وجود دارد و خانواده‌ها به همین دلیل که فرزندانشان به‌اصطلاح از دوره «دختر خوب» و «پسر خوب» به‌یکباره پا به دوران نوجوانی و دنیای جدیدی می‌گذارند دچار مشکل و استرس می‌شوند.

وی افزود: پیش‌نوجوانی از ۱۰ تا ۱۱ سالگی شروع می‌شود و در این سن نشانه‌هایی نوجوانی همچون رویش موی زیر بغل ظاهر می‌شود، مرحله دوم نوجوانی اولیه بین ۱۱ تا ۱۳ سالگی است که از آن به‌عنوان آغاز نوجوانی یاد می‌شود و بیشتر والدین در این سن با نوجوان خود با مشکل مواجه می‌شوند، نوجوانی میانی هم بین ۱۴ تا ۱۶ سالگی است که نوجوان در این سن ارتباط بیشتری با همسالان خود دارد و شروع به دور شدن از خانه و خانواده می‌کند.

این روانشناس تصریح کرد: پایان نوجوانی از سن ۱۷ سالگی به بالا رقم می‌خورد اما مشکل دیگری که در دوران نوجوانی وجود دارد نوجوانی گسترده شده است یعنی افرادی که ۱۸ سالگی را گذرانده‌اند اما هنوز ویژگی دوره نوجوانی آنان تمام نشده و مهارت خودکنترلی و حتی قدرت تصمیم‌گیری ندارند.

وی ادامه داد: نوجوانی با بلوغ جسمانی شروع می‌شود و این اولین ویژگی در تمامی نوجوانان است، در این شرایط هورمون مغز و بدن در حال تغییر است تا فرد در آینده تولیدمثل کند و بتواند به‌عنوان یک فرد مستقل به زندگی خود ادامه دهد.

نوری بیان کرد: پسران معمولاً بین ۱۱ تا ۱۶ سالگی اما دختران زودتر به بلوغ می‌رسند، باور غلطی وجود دارد که دختران چون زودتر به بلوغ می‌رسند پس رشد عقلانی بیشتری دارند اما این باور کاملاً غلط است اگرچه بلوغ دختران زودتر شروع می‌شود اما پسران خود را به رشد عقلی برابر می‌رسانند.

وی خاطرنشان کرد: ویژگی دوم نوجوانی تمایل رابطه با همسالان و عدم شرکت در جمع و میهمانی‌ها است و همین موضوع سبب می‌شود تمایل به ارتباط با جنس مخالف در نوجوان افزایش پیدا کند، همه این موارد از ویژگی‌های طبیعی و به‌هنجار دوره نوجوانی است اما خانواده‌ها می‌توانند با به‌کارگیری راهکارهایی چون پیش‌آگاهی دادن در خصوص دوره بلوغ به فرزندان خود، پیامدهای منفی این ویژگی‌های طبیعی را کاهش دهند.

اهمیت پرورش استعداد در کودکی

این روانشناس تصریح کرد: برای جلوگیری از پیامدهای منفی ویژگی‌های طبیعی دوره نوجوانی، والدین می‌توانند استعدادهای فرزند خود را در دوره کودکی پرورش دهند و با آشنایان و بستگان ارتباط داشته باشند چراکه تحقیقات نشان داده خانواده‌هایی که از دوران کودکی فرزند خود در جمع بستگان شرکت می‌دهند در نوجوانی فرزندانشان مشکلات کمتری را تجربه می‌کنند.

وی در خصوص راهکارهایی برای کاهش جنبه‌های منفی دوره نوجوانی بیان کرد: مواردی همچون تشویق نوجوان، انتقاد نکردن بیش‌ازحد، اهمیت دادن به نظرات او و مشارکت دادن می‌تواند جنبه‌های منفی دوره‌های نوجوانی را کاهش دهد.

نوری اظهار کرد: یکی دیگر از ویژگی‌های دوره نوجوان هیجان‌طلبی و استقلال‌طلبی است به همین دلیل ممکن است نوجوان دست به انتخاب و رفتارهای هیجانی بزند، والدین برای کنترل این شرایط باید برای فرزند خود وقت بگذارند، با هم به بازیگاه و طبیعت بروند چراکه این امر سبب مدیریت هیجان‌طلبی در نوجوانان می‌شود.

وی بیان کرد: استقلال‌طلبی نوجوانان با جملاتی چون من بزرگ شدم، با من مثل بچه‌ها رفتار نکنید، اینجا اتاق خودمه و من برای پوششم تصمیم می‌گیرم ظاهر می‌شود و متأسفانه والدین در برابر استقلال‌طلبی فرزند خود جنگ قدرت به راه می‌اندازند. به والدین توصیه می‌کنم در برابر ویژگی استقلال‌طلبی به فرزند خود فشار وارد نکنند چراکه درنهایت این رفتار والدین باعث باخت آنان می‌شود و شرایط را بحرانی می‌کند.

این روانشناس گفت: میل به متفاوت بودن از دیگر ویژگی‌های دوره نوجوانی است. در این دوره والدین شاهد رفتارهای پرخطری همچون سیگار کشیدن، لباس‌های عجیب پوشیدن و رانندگی و موتورسواری پرسرعت در فرزند خود هستند که در این شرایط خانواده باید فضایی چون پرورش استعدادها و ارتباط دوستانه و عمیق با فرزند را فراهم کند که این میل به متفاوت بودن به شکل مثبت بروز پیدا کند.

وی در پایان اظهار کرد: آخرین ویژگی نوجوانی تلاش نوجوان برای دستیابی به هویت شغلی، تحصیلی، عاطفی و اجتماعی است که با مواردی چون سردرگمی و بی‌هدف بودن و تغییر چندباره علایق و عادات و وسایل شخصی نمایان می‌شود، رسیدن به هویت در دوره نوجوانی و حتی تا اوایل دوره جوانی ادامه دارد و تا وقتی‌که فرد بتواند خود را پیدا کند دائماً از شاخه‌ای به شاخه دیگر می‌پرد.

انتهای پیام